Coraz słabiej znam rodaków profil
W tym kraju pragmatyków ze skłonnością do filozofii*
Jedna z bram Skarżyska-Kamiennej, świeżo odpicowany z warstw małomiasteczkowego powietrza dworzec kolejowy, staje się areną socjologicznego dyskursu prowadzonego przez tutejszego Strażnika Ochrony Kolei i równie tutejszego emeryta, w typie kierowcy taksówki, których pod dworcem wcale nie brakuje.
-Wie Pan, same najlepsze samochody, powyżej 100 tysięcy złoty, jak to się nazywa…Jagłar..te…Volvo…Audi!
I to kobitki same, te najlepsze samochody! Same kobitki w tych samochodach!
To tych oligarchów żony, i to bez dzieci! Same uciekają, bo się boją...
-A potem śpią na tym dworcu…wschodnim czy zachodnim, chuj wie, czy tu na ulicy - mówi wskazując palcem na dworcową posadzkę - Ale ci, co uciekają to same bogactwo! I nikt mi kurwa nie wmówi, że to biedota.
Sokista, do którego monolog jest adresowany tylko kiwa głową i w zakłopotaniu orbituje wokół własnej osi.
-No nikt mi nie wmówi, ja to widzę NA WŁASNE OCZY te ukraińskie rejestracje!
Tu rozmowa gwałtownie się urywa. Emeryt widząc, że pełen argumentów wywód nie zdołał przerodzić się w żywiołowy dialog posępnie opuszcza teren kolejowy. Jacyś małomówni ci dzisiejsi służbiści. Przestrzeń audiowizualna gwałtownie się zubaża, pozostają już tylko brzęk świetlików i automatyczne drzwi wykonujące spazmatyczną, nerwową gimnastykę.
*https://www.youtube.com/watch?v=rAtKr_nsZSs
